|
Een Bloem die staat te bloeien
Zo
anders dan de rest
Draagt
intens vuur en kracht mee
Maar
wordt op uithouding getest
Ik
voel me niet begrepen
Voor
wat ik werkelijk ben
Ze
willen mij verpletteren
Ofwel
maken zoals hen
Ik
draag toch zoveel liefde
Ik
doe toch zo mijn best
Maar
hoe ik ook probeer
Ik
blijf anders dan de rest
Ik
kan niet conformeren
Ik
hang wat aan de rand
Men
wil mij dan degraderen
Tot
een redelijk trieste plant
Ach
Voel dan toch mijn waarde
Men
kan niet zonder mij
Ik
ben zo’n essentieel deel
Voor
deze maatschappij
|
Ik moet het vanuit mezelf doen
Vraag
buiten mezelf geen raad
Alleen
zó groeit het bewustZIJN
Van
de kracht die in mij bestaat
De
liefde is onmetelijk
Het
vuur is immens groot
We
moeten hieraan toegeven
Ons
hartje komt wat bloot
We
zijn de oude oerkracht
We
zijn de nieuwe tijd
We
leven op natuurwet
In
alle eenvoudigheid
Ik
draag het pure zonlicht
Ik
voel de ware maan
Ben
drager van de verbinding
Die
de wereld doet voortbestaan
‘k
Heb niet veel om mee te bouwen
Het
NIETS is mijn materiaal
Maar
het geeft de nodige kansen
Voor
het begin van MIJN VERHAAL.
|
