maandag 4 juni 2012

Anders




Een Bloem die staat te bloeien
Zo anders dan de rest
Draagt intens vuur en kracht mee
Maar wordt op uithouding getest

Ik voel me niet begrepen
Voor wat ik werkelijk ben
Ze willen mij verpletteren
Ofwel maken zoals hen

Ik draag toch zoveel liefde
Ik doe toch zo mijn best
Maar hoe ik ook probeer
Ik blijf anders dan de rest

Ik kan niet conformeren
Ik hang wat aan de rand
Men wil mij dan degraderen
Tot een redelijk trieste plant

Ach Voel dan toch mijn waarde
Men kan niet zonder mij
Ik ben zo’n essentieel deel
Voor deze maatschappij
Ik moet het vanuit mezelf doen
Vraag buiten mezelf geen raad
Alleen zó groeit het bewustZIJN
Van de kracht die in mij bestaat

De liefde is onmetelijk
Het vuur is immens groot
We moeten hieraan toegeven
Ons hartje komt wat bloot

We zijn de oude oerkracht
We zijn de nieuwe tijd
We leven op natuurwet
In alle eenvoudigheid

Ik draag het pure zonlicht
Ik voel de ware maan
Ben drager van de verbinding
Die de wereld doet voortbestaan

‘k Heb niet veel om mee te bouwen
Het NIETS is mijn materiaal
Maar het geeft de nodige kansen
Voor het begin van MIJN VERHAAL.