Een hart om mee te roepen
Een hart om mee te ZIJN
Een hart om mee te zingen
Wat voelt dat zingen fijn
Een hart dat onderdrukt is
Tijd weet al niet meer hoe lang
Dat vergat waarop het verrukt is
Want iets maakte het hartje bang
Het hart werd toen wat donker
De macht ging naar het hoofd
en naar gedachtenkrachten
die het hart hebben beroofd
Maar al is het bijna vergeten
het hart heeft nog haar kracht
die bleef stilletjes in een hoekje
heeft op haar tijd gewacht
En nu het bijna tijd wordt
dat het hart weer wat creeert
dat het hart weer wat kan dragen
dat het donker transformeert
Nu is het eerste werk er
om zichzelf weer graag te zien
om al haar hoekjes te belichten
en van liefde te voorzien
Zo kan het hart weer leren
dat het er helemaal mag zijn
het mag genieten en creëren
en zo wordt zingen fijn.
