Hart

Een hart om mee te roepen

Een hart om mee te ZIJN

Een hart om mee te zingen

Wat voelt dat zingen fijn

Een hart dat onderdrukt is

Tijd weet al niet meer hoe lang

Dat vergat waarop het verrukt is

Want iets maakte het hartje bang

Het hart werd toen wat donker

De macht ging naar het hoofd

en naar gedachtenkrachten

die het hart hebben beroofd

Maar al is het bijna vergeten

het hart heeft nog haar kracht

die bleef stilletjes in een hoekje

heeft op haar tijd gewacht

En nu het bijna tijd wordt

dat het hart weer wat creeert

dat het hart weer wat kan dragen

dat het donker transformeert

Nu is het eerste werk er

om zichzelf weer graag te zien

om al haar hoekjes te belichten

en van liefde te voorzien

Zo kan het hart weer leren

dat het er helemaal mag zijn

het mag genieten en creëren

en zo wordt zingen fijn.

Nieuw

Nieuw beginnen leven

Al is er al een tijd voorbij

Alles misschien anders weven

Laten groeien uit de ziel van mij

Het oude laten gaan

Het is verleden tijd

Het nieuwe kan pril ontstaan

Het brengt hoop en eerlijkheid

Nieuw beginnen leven

Zonder verwachting en zonder einddoel

Laten komen en alles geven

Rijden zonder handrem en sturen op gevoel

Elke beweging Elke blik

Elk woord Elk lied

Alleen als het uit mijn ziel komt

En dan uit Volle borst

Spelen en kind zijn

Dansen en mens zijn

Lachen en leven

Helemaal nieuw en helemaal vrij.

Puur

Een oude wereld is zonet verdwenen

Een nieuwe is zopas ontstaan

Het valse licht voor het laatst geschenen

Het pure begint zichtbaar te bestaan

Van onder uit door alles heen

Waar dát niet schijnt, schijnt beter niets

Een prille kracht heeft kans alléén

Want puurheid komt waar ruimte is

Een dankbaarheid, een aarderoep

Een wereldwens vervuld

Dat tussen duizenden mensen hier op zoek

Weer iets in puurheid wordt gehuld

Een briesje komt, de wind die waait

Het vuur dat wakkert aan

De kracht laait op, de liefde zaait

Zo kan Puurheid voortbestaan.

Harteziel

Het stormt rond wie ze liefheeft

de uitkomst komt maar niet

De ander dreigt te wankelen

En zij... begint het lied.

Eerst klinkt het vreemd en ongepast

dan houdt het stilaan steek

haar klanken worden nu aanvaard,

het maakt de storm van streek.

De tonen hebben impact

ze raken 't andere hart

Dat hart was zo aan't zoeken

En nu minder verward.

Het tweede hart zingt mee nu,

Het lied wordt van hen twee

en ook van alles rondom hen

Alles zingt nu mee.

Hoe juist een lied kan zijn toch

wanneer alles ervan floreert

wanneer alles zo diep geraakt wordt

dat het vanzelf mee Creëert.

Elke toon raakt harten

De samenzang is sterk

Alles vindt er zijn plaats in

Ieder kent er zijn werk.

Het lied loopt naar zijn einde

Alles is weer één.

Alles is weer heel, nu,

ieder weet waarheen

En zij die het lied begonnen was,

niemand die haar ziet.

Ze bood iedereen weer kans op groei

doch bedankjes krijgt ze niet.

Maar zij kent grootse vreugde

Haar hart viert nu hoogtij

Ze zwijgt, ze volgt haar harteziel

dat maakt haar wezen blij.